ใบหน้า ส่วนหน้าของศีรษะซึ่งในสัตว์มีกระดูกสันหลัง

ใบหน้า ส่วนหน้าของศีรษะซึ่งในสัตว์มีกระดูกสันหลัง เป็นที่อยู่ของอวัยวะรับสัมผัสของการมองเห็นและกลิ่น เช่นเดียวกับปากและขากรรไกร ในมนุษย์จะขยายจากหน้าผากถึงคางในช่วงวิวัฒนาการจาก Australopithecus ก่อนมนุษย์จนถึงมนุษย์สมัยใหม่ (Homo sapiens) ใบหน้าจะเล็กลงเมื่อเทียบกับขนาดโดยรวมของศีรษะ ใบหน้า ในขณะที่สมองและเนื้อสมอง (กะโหลก) มีปริมาตรเพิ่มขึ้นสามเท่า ขากรรไกรก็สั้นลงและฟันมีรูปร่างที่เรียบง่ายขึ้นและมีขนาดเล็กลง เป็นผลให้ใบหน้าถอยร่นไปใต้หน้าผาก ดังนั้น ใบหน้าของมนุษย์สมัยใหม่จึงแสดงโครงร่างในแนวตั้งเป็นหลัก ซึ่งตรงกันข้ามกับใบหน้าที่ยื่นออกมาของกอริลลา ลิงชิมแปนซี และในระดับที่น้อยกว่านั้น โฮมินิดที่สูญพันธุ์ไปแล้ว การถดถอยของส่วนรองรับฟันของกรามใต้หน้าผากทำให้เห็นลักษณะเด่นของมนุษย์ 2 ประการ ได้แก่ จมูกโด่งยื่นและคางที่เด่นชัด

โพสต์โดย : Xenon เมื่อ 12 ก.ค. 2566 17:38:21 น. อ่าน 127 ตอบ 0